A MIÑA BANDEIRA

A MIÑA BANDEIRA

miércoles, 31 de octubre de 2012

VEN O PINDO A DISFRUTAR O MAGOSTO

O MAGOSTO 2012
XA ESTA EIQUI
EN O PINDO
Un ano mais ACDR Pedramar fai o Magosto e como sempre sera un exito .





miércoles, 10 de octubre de 2012

A NOSA BANDEIRA
A NOSA IDENTIDADE
O NOSO HINNO
O NOSO SENTIR



O Hino galego e o sistema cultural de Galicia. 
O Hino é o símbolo acústico mais solemne e transcendental de Galicia como comunidade política


Letra do Himno 




¿Qué din os rumorosos
na costa verdecente
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Qué din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?

Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.

Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
mais sóo os iñorantes
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.

Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.

QUE NON SE VOS OLVIDE



miércoles, 3 de octubre de 2012

un novo libro adicado ao Olimpo Celta.“Monte Medulio. Monte Pindo. Olimpo Celta.
Historias y leyendas”, é o novo libro de Manuel Alvariñas.
Está a piques de saír á venta cunha primeira edición artesanal, con 100 exemplares


Publican un nuevo libro sobre el Monte Pindo

El autor de "Monte Medulio. Monte Pindo. Olimpo Celta. Historias y leyendas" es Manuel Alvariñas

LA HISTORIA DEL MONTE MEDULIO

El Nemetum Del Galaicum

Leyendas sobre el monte Pindo

Se cree que el monte lleva este nombre gracias a una colonia de comerciantes griegos asentados en la zona. A ellos les recordaba a su Grecia natal, de ahí que le pusieran el nombre de Pindo, una cordillera del norte de Grecia de más de 150 kilómetros. Este nombre se ha mantenido a través de los siglos, adaptándose cada vez más a lengua local.

Los cronistas romanos que acompañaron a las legiones en su colonización por la Península Ibérica, comentaban en sus escritos la heroicidad de los rebeldes que vivían en la zona del monte. Se refugiaban en el Monte Medulio, que según los historiadores creen que es el actual Monte Pindo. Los romanos no paraban de hablar de esta zona, ya creyendo que estaba llena de magia y que por eso no podían conquistarla.

La glaciación provocó la formación de enormes rocas de granito en el monte, con la consiguiente erosión producida por la desaparición de los hielos. Durante siglos, la imaginación humana ha visto en estas piedras figuras de animales, rostros humanos y monstruos. Algunas de ellas llevan incluso nombre, como la Nariz o el Guerrero.

Tanta leyenda y magia suscitaba este monte, que se le conoce como el Olimpo Celta. Según cuenta otra de las leyendas, fueron los celtas los que esculpieron estas piedras para rendir un homenaje a sus dioses. Otras leyendas cuentan que los celtas usaban estas piedras como camas de la fertilidad. Allí tumbaban a las mujeres infértiles, con la esperanza de que dieran a luz. El Monte Pindo también alberga las ruinas de un castillo del siglo X, y una torre de vigilancia que se usaba para repeler el ataque de los vikingos. En el siglo XV el castillo fue destruido por el levantamiento de los campesinos.